اصول حسابداری

1-اصل درآمد اصل تحقق (Revenue principle)

• درآمد باید زمانی شناسایی شود که به‌طور واقعی به دست آمده است، نه زمانی که پول آن دریافت شده است.

 

2-اصل بهای تمام شده (cost principle)

• دارایی‌ها و بدهی‌ها باید به قیمت تاریخی یا قیمت خرید ثبت شوند، نه ارزش بازار آن‌ها.

 

3-اصل هزینه (expense principle)

• اصل هزینه به این معنی است که هزینه‌ها باید با درآمدهای مربوط به آنها مرتبط باشند. این به این دلیل است که هزینه‌ها برای کسب درآمد انجام می‌شوند.

 

4-اصل تطابق (matching principle)

• هزینه‌ها باید با درآمدهای مرتبط در همان دوره مالی گزارش شوند.

 

5-اصل عینیت (objectivity principle)

• اصل عینیت به این معنی است که قضاوت شخصی یا تفسیر حسابداران نباید در ثبت یا گزارش اطلاعات مالی دخالت داشته باشد. اطلاعات مالی باید بر اساس شواهد عینی، مانند اسناد و مدارک، ثبت و گزارش شود.

 

6-اصل افشای کامل (Full Disclosure Principle)

• تمام اطلاعات مالی که ممکن است بر تصمیم‌گیری کاربران گزارش‌های مالی تأثیر بگذارد، باید افشا شود.

 

7-اصل تفکیک شخصیت (separate entity assumption)

• اصل تفکیک شخصیت بیان می‌کند که یک واحد تجاری باید از نظر حسابداری از مالک یا مالکان آن جداگانه در نظر گرفته شود. به عبارت دیگر، دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام شرکت باید از دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام مالک یا مالکان آن جداگانه ثبت و گزارش شوند.

 

8-اصل استمرار یا تداوم فعالیت (continuity assumption)

• اصل استمرار یا تداوم فعالیت بیان می‌کند که شرکت به طور مداوم به فعالیت‌های خود ادامه خواهد داد، مگر اینکه شواهدی وجود داشته باشد که نشان دهد این امر ممکن نیست. به عبارت دیگر، شرکت فرض می‌شود که در آینده نزدیک منحل نخواهد شد.